Metal złoto był uważany za cenny od wieków. Czasami ludzie odkrywali miejsca, gdzie złoto może być wykopane z ziemi. To stworzyło gorączkę złota, kiedy wielu innych ludzi idzie w to samo miejsce w nadziei na znalezienie własnego złota.
Największa północnoamerykańska gorączka złota miała miejsce w Kalifornii. Zaczęło się w 1848 roku, kiedy stolarz znalazł złoto w Sutter’s Mill, w pobliżu rzeki Sacramento. Do 1849 roku w okolicy było 80 000 poszukiwaczy złota zwanych „forty-niners”.
Gorączka złota w 1851 roku przywiodła ludzi do regionów Ballarat i Bendigo w Wiktorii, Australia. Ludzie znajdowali samorodki, czyli kawałki złota o wadze do 200 funtów (75 kilogramów).
Kolejne duże uderzenie złota miało miejsce wzdłuż rzeki Klondike na terytorium Jukonu w Kanadzie. Pomimo zimnej pogody, około 30,000 ludzi przybyło tam w latach 1896-1899. Niektóre złoto znaleziono również na Alasce.
W 1886 roku kopacz diamentów odkrył złoto w regionie Transvaal w Republice Południowej Afryki. Dziś RPA jest największym na świecie producentem gold.
Złoto jest często odkrywane w odizolowanych obszarach z niewielu ludzi lub miast. Ale ponieważ tak wielu ludzi są przyciągane przez złoto, kilka dużych miast wyrosły wokół takich obszarów. Należą do nich San Francisco, Kalifornia; Melbourne, Australia; i Johannesburg, South Africa.
.